De Solidariteitsgroep is lid van Western Sahara Resource Watch
Stop EU visserij in de Westelijke Sahara
Landmijnen in de Westelijke Sahara
Elk jaar op 4 april organiseren de Verenigde Naties de Internationale Dag van Aandacht voor Landmijnen. Weinigen weten dat de Westelijke Sahara één van ’s werelds grootste mijnenvelden herbergt.
Mohamed verloor zijn benen nadat hij op een Marokkaanse landmijn was getrapt in de buurt van de muur die dwars doorheen de Westelijke Sahara loopt. Marokko trok die muur op tijdens de oorlog met Polisario, om Polisario’s aanvallen beter te kunnen weerstaan. Omheen de muur legde Marokko mijnenvelden aan.
Vandaag is de muur meer dan 2000 kilometer lang, en wordt hij continue bewaakt door tienduizenden Marokkaanse soldaten. De landmijnen liggen er nog steeds. Tot op de dag van vandaag blijven ze mensen verwonden of doden.
Het precieze aantal landmijnen dat in het gebied verspreid ligt, is onbekend. Maar organisaties die ter plaatse ontmijningsprogramma’s uitvoeren, zijn unaniem dat de Westelijke Sahara één van ’s werelds dichtst bezaaide gebieden moet zijn. Volgens de Verenigde Naties gaat het om miljoenen landmijnen, waardoor de Westelijke Sahara prominent fungeert in de top 10 van meest geaffecteerde landen.
Het meest kwetsbaar zijn de nomaden die met hun kuddes in de woestijn rond trekken, spelende kinderen, en mensen die zich per voertuig of kameel verplaatsen. Voor slachtoffers ontbreekt het vaak aan de nodige medische hulp of psychische bijstand.
Tijdens de oorlogsjaren gebruikten zowel Marokko als Polisario anti-persoonsmijnen, tot de VN in 1991 een vredesakkoord kon bewerkstelligen. In november 2005 tekende Polisario het ‘Deed of Commitment’ van de NGO Geneva Call. Daarmee ging Polisario de verbintenis aan om geen landmijnen meer te gebruiken. In datzelfde jaar ging Polisario ook over tot het vernietigen van de nog aanwezige voorraad landmijnen. In tegenstelling tot Polisario kan Marokko, als internationaal erkende staat, het anti-landmijnen verdrag (Conventie van Ottawa) ondertekenen. Tot op heden weigert het dat echter te doen.
De vierjarige Muna Elhafed raakte aan beide voeten verwond toen ze al spelend op een landmijn trapte.
Afrika's laatste kolonie Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
Bij ons weten het eerste collectieve werk over de juridische aspecten van het conflict omtrent de Westelijke Sahara. Beschikbaar in het Engels en Frans. Bestel het hier.
Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
