De onderzoekers van de Universiteit van Baskenland en de Aranzadi Society of Science die in juni 2013 acht slachtoffers vonden in twee massagraven, hebben drie nieuwe massagraven ontdekt toen ze in november 2013 terugkeerden naar de bevrijde gebieden van de Westelijke Sahara om de stoffelijke resten van de slachtoffers naar de achtergebleven families te brengen.
De onderzoekers zullen deze nieuwe massagraven onderzoeken en de slachtoffers pogen te identificeren.
Twee slachtoffers die in de eerste massagraven werden gevonden, hadden Spaanse identiteitsbewijzen. Ze werden gedood toen de Westelijke Sahara nog steeds een Spaanse kolonie was. De Spaanse troepen trokken zich terug op 26 februari 1976. De slachtoffers werden vermoord op 12 februari 1976. De onderzoekers wachten nog steeds op een officiële reactie van de Spaanse overheid, maar daar blijft het vooralsnog stil.
“Marokko’s leugens zijn nu blootgelegd”, zegt Mahmoud Salme, zoon, broer en neef van de slachtoffers uit de eerste graven. In 1995 kregen de Marokkaanse autoriteiten een verzoek om informatie van de VN Werkgroep voor Gedwongen Verdwijningen. Mahmoud heeft een kopie van Marokko’s antwoordbrief. Daarin beweren de autoriteiten dat zijn broer in El Aaiun, hoofdstad van de bezette gebieden, woonde. De brief vermeldde zelfs het adres van zijn broer.
Deze foute informatie is slechts één van de zovele onwaarheden die de Marokkaanse overheid de wereld instuurde, maar die nu werden weerlegd door het Spaanse forensische team. In 2006 publiceerde de Commissie voor Rechtvaardigheid en Verzoening – ingesteld door de Marokkaanse overheid – dat vier van de slachtoffers eigenlijk waren overgebracht naar de gevangenis van Smara, en dat zij allen omkwamen tijdens hun gevangenschap. Ook dit werd nu weerlegd door de Spaanse onderzoekers.
In hun verslag stellen de onderzoekers dat de slachtoffers collectief werden gearresteerd op dezelfde dag. Ze werden nergens naartoe vervoerd, maar terplaatse geëxecuteerd, zonder een kans om zich te verdedigen.
Francisco Etxeverria, leider van het onderzoeksteam, is van plan om terug te keren naar de Westelijke Sahara om er verder onderzoek te doen – indien daar de nodige fondsen voor gevonden worden.
Voor Mahmoud Salme, die lid is van AFAPREDESA (Vereniging van de families van Saharawi gevangenen en verdwenen), betekent de identificatie van zijn familieleden een keerpunt. “Als je de resten ziet van je vader, wiens liefde je nooit hebt kunnen voelen, dan voel je ergens vreugde, maar ook veel verdriet. Maar nu kunnen we hem tenminste in alle rust herdenken.”
Afrika's laatste kolonie Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
Bij ons weten het eerste collectieve werk over de juridische aspecten van het conflict omtrent de Westelijke Sahara. Beschikbaar in het Engels en Frans. Bestel het hier.
Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
