Sidi Mohamed Daddach werd in 1979 ter dood veroordeeld omdat hij zou hebben willen toetreden tot het Polisario. In 1994 werd zijn straf omgezet naar levenslang.
Na jarenlange campagnes van mensenrechtenorganisaties, ontving hij in 1999 gratie. In 2002 ontving Daddach de Rafto prijs, en werd hij eindelijk herenigd met zijn moeder die in de Sahrawi vluchtelingenkampen in Algerije leefde.
Daddach blijft ijveren voor de opheldering van het lot van honderden “verdwenen” Sahrawi en is nog steeds actief als mensenrechtenactivist. Net als Aminatou Haidar, en talloze andere Sahrawi activisten, worden hij en zijn familie op regelmatige tijdstippen lastig gevallen door de Marokkaanse politie.
Afrika's laatste kolonie Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
Bij ons weten het eerste collectieve werk over de juridische aspecten van het conflict omtrent de Westelijke Sahara. Beschikbaar in het Engels en Frans. Bestel het hier.
Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
